Op weg naar Wisdom

En zo ben ik begonnen met mijn voorbereiding op de Walk of Wisdom. Een moderne pelgrimstocht moet het worden. Een poging om mezelf terug te vinden, opnieuw, nu ik mijn vijftigste verjaardag nader. Ik kan wel wat wijsheid gebruiken om goede keuzes te maken, om op te komen voor wat belangrijk voor me is en om de rest maar te laten rusten. Wat ik hoop te leren op deze tocht zal ik niet voor mezelf houden, natuurlijk niet, want hoe ging het ook alweer? ‘Freely ye have received, freely give.‘

Bij deze.

Het begint met vriendschap

Als je me vraagt hoe zo’n voorbereiding eruitziet, dan noem ik als eerste het woord vriendschap. In mijn geval een vriend die toevallig ook een neef was, en die me zei: ‘Echt iets voor jou, die Walk of Wisdom. Met alles wat er speelt.’ Hij vertelde dat hij hem zelf ook had gelopen, niet ineens maar etappe voor etappe, met soms een flinke tijd ertussen. ‘Maakt niet uit. Je kunt zelf bepalen hoe je hem loopt.’ En kijk, daar had hij me te pakken. Vrijheid, ruimte, onafhankelijkheid: precies wat ik zoek en nodig heb.

Later stuurde hij me drieënveertig foto’s van het officiële boekje van de stichting, geen van alle ingezoomd en net een beetje onhandig dwars, maar de goede bedoelingen spatten ervan af. De lichte druk trouwens ook, die voelde ik wel. Want wandelen is gezond. Maar hé, ik had die wijsheid nodig en bovendien kende ik de aartsvader van het wandelen als platform voor schrijvers, Craig Mod, dus zette ik dit keer maar door: naar de website, een pakket besteld om op te halen in de Stevenskerk, het startpunt van de Wandeling.

Binnen een week

Ophalen binnen een week, stond erbij, en dat betekende dat ik op dinsdag 28 juni op pad ging, voor het eerst in tijden met de fiets naar een kerk die nu eens niet een Sint-kerk was, maar een protestantse. Neutraal terrein dus, voor mij. Ik liep de Zuiderkerktrappen op en daar nam ik mijn eerste pelgrimsfoto, vanuit een laag perspectief en gepast nederig omhoogkijkend. De lucht was felblauw. De hele gevel rustte in de schaduw, maar midden op de toren van de kerk zag ik een lichtpunt, een weerkaatsing van een spiegel misschien, of een lens. Een ruit van een van de huizen rond de kerk? Maar die gedachten kwamen pas later.

Het eerste dat er door me heen schoot was: nee zeg, een lichte ster die overdag zichtbaar is. Eentje die de richting aangeeft en me de plek wijst waar een nieuw kind geboren gaat worden. Heel even dacht ik dat. Nieuw leven kondigt zich aan.

Het boekje

Even verderop hield een vrijwilliger de deur voor me open op nummer 62. Hij liet me de sacristie binnen, gaf me het pakketje en vertelde dat ik lang niet de enige was. Hij noteerde mijn nummer, het nummer dat op mijn eerste vogelring te lezen staat. 12106. Dat zou kunnen betekenen dat ruim 12.000 mensen me voor zijn gegaan. Een geruststellend idee vind ik dat, een mooie gedachte ook. Ik loop in het spoor van anderen.

Na een foto bij het beeld in de kerk, de Zaailing, van Huub en Adelheid Kortekaas, ben ik er bijna klaar voor. Dat voel ik wel. Ik heb mijn pakket, een foto bij aanvang, een plan om te gaan wandelen in augustus.

Buiten in de felle zon liep ik de Stikke Hezelstraat door, op weg naar mijn fiets. Snel naar huis? De route plannen? Logeeradressen aanschrijven? Natuurlijk niet: ik besloot het heuglijke feit met een ijsje te gaan vieren. Dat werd meteen het lekkerste ooit, onder meer dankzij een glutenvrij hoorntje. Van echte koek nog wel. Ik moest er een toeslag van tachtig cent voor betalen, maar dat was het helemaal waard. Het lekkerste yoghurt-kersenijs ooit, zomaar op het terras van Holt aan de voet van de kerk. Het spijt me nog steeds dat ik er geen foto van heb geschoten.

Nog later, inmiddels wel thuis, keek ik eens goed naar het ringetje om mijn pelgrimsveter. WOW stond erop. Walk of Wisdom natuurlijk, maar ook op z’n Engels Wauw.

WAUW!

Nog even dit

Dank je dat je de tijd hebt genomen om dit te lezen. Wil je op een afstandje meelopen met mijn Walk of Wisdom, dan kun je je inschrijven voor de Pop-Up Nieuwsbrief Walk of Wisdom 2022. Na elke etappe zal ik je dan een brief sturen met een overweging en een foto. Dit schrijf ik niet voor de site, alleen voor wie dat echt wil. Een onderonsje, dus. En een experiment natuurlijk.

Zie ik je daar?