Ik schrik wakker als de trein Den Haag Centraal binnenloopt.
Recht tegenover me zit hij, in zijn groene bomberjack. Trump zelf. In mijn coupé.
Hij schudt zijn hoofd, omdat hij me net heeft betrapt.
Ik knik terug en zucht beschaamd. Ja, ik was even in slaap gevallen, sorry. Had niet mogen gebeuren.
‘Dus het zit erop?’ vraag ik.
‘Ja,’ zegt hij met schorre stem. ‘Ik ben wel toe aan een nieuwe uitdaging.’
Dat verklaart alles, denk ik.
We stappen tegelijk uit, en op dat moment word ik echt wakker.