Drie argumenten tegen een schrijversblog (en eentje voor)

Zoals opmerkzame volgers van dit schrijversblog al hebben ontdekt, ben ik weer wekelijks aan het publiceren. Maar kan ik niet veel beter werken aan een nieuwe roman? Eh, ja. Goede vraag. In dit artikel geef ik drie argumenten waarom een schrijver helemaal geen eigen website nodig heeft. En zeker geen blog als dit. En een enkel argument voor.

Succesvolle schrijvers hebben geen blog

Dat is mijn eerste argument, en het spreekt nogal voor zich. Als je gaat zoeken op grote namen in de Nederlandse literatuur, dan zie je er niet veel met een eigen blog. Klik maar even met me mee (in alfabetische volgorde):

• Peter Buwalda: linkt direct door naar De Bezige Bij.
• Adriaan van Dis: professionele site met nu en dan een nieuwsartikel.
• Ronald Giphart: zijn site is een visitekaartje.
• Arnon Grunberg: alleen nog maar een blog in het Engels.
• Ilja Leonard Pfeiffer: professioneel bijgehouden website in vier talen, geen blog.
• Jaap Robben: WordPress blog met af en toe een nieuwtje. Update 2022: deze site is inmiddels offline.
• Jan Siebelink: biedt handgeschreven wandelingen.
• Tommy Wieringa: linkt direct door naar De Bezige Bij.

Nou ja, je krijgt zo wel een idee. Het kleine aantal (mannelijke, sorry daarvoor!) schrijvers die ik heb onderzocht werken niet aan hun website maar aan een boek. Sommigen denken dat het leuk is om iets voor hun lezers te betekenen, maar de meesten hebben wel iets anders aan hun hoofd. Daarom zijn veel sites niet eens beveiligd, vermoed ik: een blog heeft geen prioriteit.

De enige schrijver die ik heb gevonden die wel regelmatig blogt, is Gerbrand Bakker. Hij schrijft wekelijkse ‘dingetjes’ op zijn schrijversblog op WordPress, en dat doet hij al wekelijks sinds 2016. Respect.

Een schrijversblog kost te veel tijd

Dat is mijn tweede punt. Het is niet vreemd dat schrijvers geen blog hebben, want het kost zoveel tijd allemaal. Je bent al snel een uur aan het werk, en dan heb je alleen nog maar de shitty first draft op het scherm. Nee, als je echt wilt dat mensen zich herinneren dat je bestaat, dan moet je elke werkdag iets van waarde publiceren, zegt Jane Friedman, mijn gids in de wonderlijke wereld van het literaire bloggen.

Ik vertrouw haar wel, want ze is ooit net zo knullig als ik begonnen, ergens rond de eeuwwisseling. Inmiddels schijnt ze honderdduizenden bezoekers per maand te trekken naar haar blog over de zakelijke kant van het schrijven. Bovendien heeft ze haar sporen verdiend als voormalig redacteur van het literaire blad The Virginia Quarterly Review. Op haar inzichten kom ik later vast nog eens terug.

Bloggen gaat ten koste van de literatuur

Ook Jane Friedman zegt, dat schrijven voor het web nauwelijks lijkt op literair schrijven. Mensen lezen maar 30% van een tekst, zegt ze. Ze scannen en zo moet je dus ook schrijven. Vergeet die vage literaire titels maar voor je blog: schrijf letterlijke headlines, anders vindt niemand je ooit nog terug. En denk niet dat je geleidelijk spanning moet opbouwen. Als je de lezer niet in de eerste alinea bij de kladden grijpt, dan vliegt ze weg.

Verder moet je ook iets weten van SEO en van een of ander platform als WordPress, als je tenminste met succes gevonden en gelezen wilt worden. Je moet je blog publiceren en verspreiden, anders weet geen mens van je inspanningen. Dus moet je sociaal doen op Twitter of Facebook, en welke schrijver zit daar nou op te wachten?

Nee, het is niet vreemd dat veel schrijvers het maar nalaten. Een enkeling schrijft er zelfs een heel boek over, zoals James Scott Bell, met zijn Marketing for Writers who Hate Marketing. Hij zegt, kort samengevat: het boek moet het doen. De rest is bezigheidstherapie.

En dat argument vóór het schrijversblog dan?

Dat is de hamvraag. En gelukkig zijn daar ook weer boeken en websites over volgeschreven. Ik heb ze nog niet allemaal gelezen, maar ik heb alvast een eerste lijstje. Ik ben van plan om ze rustig allemaal eens door te nemen. Ter inspiratie voor schrijvers zoals ik, die nog niet kunnen leven van hun literatuur.

Korte leeslijst:

• Austin Kleon, Show your work. Over de energie die je krijgt als je onvolmaakte kunst deelt met de wereld.
• Kevin Kelly, 1000 true fans. Om te leven van je werk hoef je niet de hele wereld te veroveren. Duizend is misschien wel genoeg.
• A.L. Snijders, Een handige dromer. Omdat korte kleine stukjes toch ook prachtig kunnen zijn.

Wat vind jij?

Als het goed is, verschijnt hieronder een peiling. Als je die niet ziet, laat dan een reactie achter. Dank je!

Elk boek dat ik noem of bespreek heb ik persoonlijk en onafhankelijk geselecteerd omdat ik het de moeite waard vind. Als je het via een link in dit artikel aanschaft, dan ontvang ik er een kleine vergoeding voor. Het kost jou niks, maar het helpt mij om deze site verder te ontwikkelen. Dank je voor je steun!