Zijn vader spreekt de taal niet en toch spreken jullie elkaar omdat de jeugd wil afspreken.
Hoe doe je dat?
Je begint met een lach en hij begint met een lijst waaruit je een taal pikt die je bekend voorkomt, die van Dante en Battisti en Berlusconi, en ineens begrijp je hem, omdat jullie in hetzelfde land rondliepen, ooit, en dezelfde taal leerden voordat hij naar zijn en jij naar jouw thuisland vertrok.
Nu zijn jullie samen, onder zijn wild woekerende wijnrank in de woonkamer en de tuin, waarvan hij wel honderd kilo druiven afnam, genoeg voor veertig flessen.
De jeugd speelt boven en je drinkt hete koffie uit een glad zwart kopje en je denkt: cazzo, wat was nou het woord voor luier?
Want die zit vol, ruik je, zie je zelfs, een zwarte koek tussen de billen van je jongste, en je krijgt haast en je stottert in je vreemde taal, maar als jullie thuis zijn blijkt hij schoon.