Al sinds 2005 organiseren we leeskringen in en rondom Nijmegen. Nou ja, wij… Het begon allemaal met Noud Bles natuurlijk. Hij organiseerde een enkele leeskring waarbij hij zes boeken besprak met een kleine groep deelnemers. Simon Vestdijk, Andreï Makine, Louis Couperus en meer in die trant. Zijn aanpak daarbij was altijd gul omarmend en dus niet alleen maar gericht op het boek. Hij bestudeerde het leven van de schrijver. Als zij muziek had genoemd, dan zocht hij het op en speelde het voor de groep. Als zij een oeuvre had geschreven, dan verzamelde en las hij dat ook nog. Kortom: met zijn passie voor de literatuur heeft hij de basis gelegd voor de huidige leeskringen.
Inmiddels zijn de leeskringen 89 boeken verder
Noud heeft hulp gezocht en gevonden, en is later teruggetreden om zich meer te richten op zijn schrijven. Sinds 2014 (is het al zo lang?) ben ik als begeleider en ook als organisator aan de slag gegaan. Dat betekent dat ik de inschrijvingen verzorg, de zalen reserveer en de betalingen regel. Ook digitaliseren we, maar rustig aan en in een tempo dat past bij alle betrokkenen. Vorig jaar introduceerden we betalingen via iDeal, dit jaar een nieuwe website (deleeskringen.nl) en formulieren voor de registratie van afmeldingen en aanwezigheid. Een halve programmeur ben ik geworden.
Alles om de literatuur te laten stralen
Dit jaar mag ik me buigen over Joseph Roth, Radetzkymars, waarvan ik hoop dat het veel lezers gaat inspireren. De ondergang van de Habsburgers, romantischer en tragischer krijg je het niet. En ik doe het goddank niet alleen. Samen met Carla van Spaendonck, Inge van Schie en Annemoon Gudde presenteren we aan zes groepen het beste van onze inzichten, intuïties en overwegingen. En we luisteren naar de inzichten van de deelnemers. Een goudmijn voor een schrijver.
Maar nu is er… Corona
Vorig seizoen moesten we de laatste bijeenkomst afblazen, helaas. Dit jaar hebben we het maximumaantal moeten beperken om voldoende afstand te kunnen garanderen. Maar onze leeskringen gaan door, gelukkig. Juist in deze dagen. Want samen lees je meer, en beter, en vooral buiten je bubbel. Zo weet ik echt niet of ik uit mezelf Jeanette Winterson had ontdekt en gelezen, eerlijk niet. Waarschijnlijk was ze ver onder in de stapel terechtgekomen, maar wat ben ik blij dat ik haar heb leren kennen. En dat geldt voor zoveel andere boeken van andere schrijvers.
Echt, als je me vraagt of er nog een toekomst is voor de literatuur in Nederland, dan heb ik een antwoord. Jazeker is er toekomst, zolang we maar manieren vinden om samen te blijven lezen. En je maakt nog vrienden ook.