Schrijversleven

Het blog van Stefan van Dierendonck biedt een kijkje achter de schermen van een romanschrijver. Het echte leven, natuurlijk.

© Thought Catalog

Instorten na Jan Siebelink

Zo lekker was ik aan het schrijven in mijn Publiek dagboek, elke dag opnieuw, dat ik even dacht dat ik het schrijverswiel opnieuw had uitgevonden. Productief was ik. Grappig, nu en dan. Maar belangrijker waren de tientallen, honderden lezers van mijn inspanningen. Door even in de avond de laptop te openen… Lees verder »Instorten na Jan Siebelink

© Matthew Henry

New York is een droom

Toen ik net terug was uit Rome en weer ingetrokken in het kleine kamertje van mijn puberteit, droomde ik steeds van Amsterdam. Daar moest ik zijn, vertelde mijn onderbewustzijn me blijkbaar. De plek waar alles mogelijk was en leek. Een nieuwe toekomst. Maar ook de stad van regen en gladde bruggetjes, van… Lees verder »New York is een droom

Lasse Schöne

Mag ik een vraag stellen?

Het leek me altijd zo’n onscherpe, retorische vraag: mag ik een vraag stellen? Hem stellen is hem beantwoorden. Mag ik u een vervolgvraag stellen? leek me correcter, maar ook verwarrender. Niet iedereen zit te wachten op een ingewikkelde openingsvraag. Zo moest ik het dus beschouwen: als een vraag die in zich… Lees verder »Mag ik een vraag stellen?

Pieter Kohnen © Brabants Dagblad

Denkend aan Pieter Kohnen

Schreef ik gisteren nog een grappig bedoeld stukje over een onschuldige griepaanval, hoorde ik vandaag dat Pieter Kohnen waarschijnlijk aan zoiets is overleden. Mijn hart gaat uit naar zijn vrouw en kinderen. Hij was maar een jaar ouder dan ik. We waren geen vrienden, laat ik daarmee beginnen. Ik geloof… Lees verder »Denkend aan Pieter Kohnen

© Kelly Sikkema

Ziek als een hond

Al drie weken blaf ik. Niet veel langer maar zeker niet korter. Het begon met een kleine kuch die je nog ironisch kon duiden. Zal ik zo eens gaan koken, of doe jij dat? Kuch! Want natuurlijk was ik aan de beurt. Verschoon jij de kleine even? Kuch! Op dit… Lees verder »Ziek als een hond