(Boeken)Blog - Stefan van Dierendonck

Ik lees liever een boek, eerlijk gezegd. Maar soms, als ik de tijd heb en de inspiratie me grijpt, dan schrijf ik er ook een stukje over. Het resultaat vind je hier. Let op: dit zijn geen recensies met alle pretenties van dien: ik ben geen literair criticus maar een liefhebber, die toevallig ook een paar romans heeft geschreven. En als ik soms in plaats van een boek iets anders wil bespreken, dan kan dat ook, vind ik.

Mijn leesjaar 2021
In het leesjaar 2021 heb ik minder gelezen dan ik had gehoopt, maar er waren genoeg pareltjes bij. Dit is mijn tiplijst.
Lee Child – Persuader (een mannenboek)
Het mooie van boeken, is dat je ze kunt blijven lezen, ook al zijn ze inmiddels 18 jaar oud. Hier een klassiek exemplaar guilty pleasure voor mannen: Lee Childs Persuader.
Requiem voor een riem
Deze riem was bij me sinds kerstmis 2000, toen ik besloot om de kerk te verlaten. Ze hield me bij elkaar. En nu ligt ze in stukken.
Doe mij nog maar zo’n prik (met pro-tip)
De eerste prik in de gymzaal, tegen het coronavirus. Met pro-tip.
Jessica Durlacher – De stem
Recensie van de roman De stem van Jessica Durlacher. Een sterk boek, al heb ik wel een paar kanttekeningen.
Gerechtigheid voor Jan Siebelink
Essay over het werk van Siebelink na herlezing van Maar waar zijn die duiven dan, uit 2020.
Perry Ubeda – van kampioen tot coach
In 2016 schreef ik een portret van Perry Ubeda, wereldkampioen in vier vechtsporten. Voor De Wester.
Haruki Murakami – Romanschrijver van beroep (een pleidooi)
Leeservaring van Haruki Murakami, romanschrijver van beroep.
Simon Vestdijk – De nadagen van Pilatus
Jonge mensen lezen geen Vestdijk meer, lees ik overal. Begrijp ik ook wel, eerlijk gezegd. Maar waarom zie ik hem dan steeds in mijn dromen?
Nazanine Hozar – Aria (een waarschuwing)
Nazanine Hozar schreef een ‘geweldig epos over de Iraanse Revolutie’ (Margaret Atwood), maar ik zie vooral een waarschuwing.
Aangeraakt – liber amicorum voor Marijke Hanegraaf
Kleine bespreking van de poëzie van Marijke Hanegraaf, naar aanleiding van haar verjaardag.
Sander Kollaard – Uit het leven van een hond
Sander Kollaard schreef een edelsteen van een roman, en terecht prijswinnend. Maar wat maakt het zo goed dan? Een poging tot begrip.
W.G. Sebald – Austerlitz
Ergens bovenaan een boekenlijst van de Volkskrant van vorig jaar stond Austerlitz. Ik zag een mooie aanbeveling van Tommy Wieringa in de stofomslag. En dan was hij ook nog van de Bezige Bij. En nu heb ik hem uit.
Erich Maria Remarque – De nacht in Lissabon
Boekrecensie van De nacht in Lissabon, door Erich Maria Remarque.
Emily Brontë – Wuthering Heights
Laatst las ik eindelijk de enige roman van Emily Brontë, Wuthering Heights. In dit essay onderzoek ik waarom deze cult-klassieker nog steeds de moeite waard is.
Craig Mod – Kissa by Kissa
Special delivery: vandaag ontving ik een unieke editie van Craig Mod, recht uit Tokyo Japan. Zo speciaal!
Jozef en de lege stal – een kerstverhaal
Jozef en de lege stal: een kerstverhaal dat goed afloopt.
Hoe overleven we de Lockdown? Kees van Kooten!
De nieuwe lockdown vanwege het coronavirus hakt er stevig in, bij mij althans. Het is tijd voor humor als coping!
Oek de Jong – Zwarte schuur
Oek de Jong schreef met Zwarte schuur een imposante, realistische roman over de gevolgen van een ramp in het leven van een schilder.
Sinterklaas en Lieve Piet
Sinterklaas is weer in het land. Met zijn Pieten en liedjes, en de teksten die daarbij horen. Column voor De Wester.
Dansen op Jovanotti (en wetenschap)
Dansen op Jovanotti vond ik altijd al lekker. Maar met je kinderen wordt het ronduit ontroerend.
Drie argumenten tegen een schrijversblog (en eentje voor)
Een schrijversblog is een plek, waar een schrijver blogt. Het klinkt eenvoudig, maar is het een goed idee?
Vanmorgen in de trein
Vanmorgen in de trein…
Nostalgie en tuinbeelden
Column voor De Wester 5, oktober 2020. We wandelen door de wijk en bewonderen tuinbeelden.
Waar ik aan denk, als ik aan een schaar denk
Wat heeft een schrijver met een schaar? Nou, misschien meer dan je zou denken.
Waarom ik zo blij ben met het Letterenfonds
Het Letterenfonds is een lichtpuntje in moeilijke tijden. In dit blog vertel ik waarom.
De Nobelprijs voor Literatuur 2020: Louise Glück
De Nobelprijs voor Literatuur gaat in 2020 naar Louise Glück, een Amerikaanse dichter van scherpe, persoonlijke en bedrieglijk eenvoudige poëzie.
De Leeskringen gaan weer van start
Deze week gaan, ondanks Corona, de Leeskringen weer van start in zes groepen in en rond Nijmegen. Want samen lees je meer.
Terug naar Budel
Afgelopen weekend was ik weer eens in Budel, het Brabantse dorp waar ik ben opgegroeid.
Samen Spelen
Samen spelen: een vrij vers, een prose poem over taal, uiteindelijk, en over misverstanden, vooral in je eigen hoofd.
Joseph Roth – Radetzkymars
Nu de Leeskringen op het punt staan om te beginnen, leg ik de laatste hand aan mijn presentatie van: Radetzkymars, van Joseph Roth.
Het evenwichtsorgaan
Publiek dagboek van 30 juni 2020. Over positieduizeligheid en een feestje dat prima verloopt zonder mij.
Over de staat van de Nederlandse literatuur
Dat de Nederlandse literatuur het moeilijk heeft is geen geheim. Fictie staat onder druk, heet het in uitgeverskringen. Maar er is hoop!
Wil je dat vertellen?
De hele dag door vertelt het kind verhalen. Tegen zijn ouders, zijn knuffels en auto’s, tegen zichzelf. Maar wat betekent dat eigenlijk?
Colson Whitehead – De ondergrondse spoorweg
Zou schrijven ook zo moeilijk zijn voor Colson Whitehead? Je krijgt niet die indruk, als je naar De ondergrondse spoorweg kijkt. En toch moet ook hij het vak hebben geleerd, woord voor woord, zin voor zin.
Na de Tournée Minérale
Echt trots ben ik er niet op, maar het is nu toch echt voorbij. Mijn Tournée Minérale zonder bier. Zonder wijn. Cognac. Whiskey (met of zonder tussen -e). Nou ja, niet helemaal zonder, eerlijk gezegd. Bij twee verjaardagsfeestjes heb ik het glas geheven op andermans gezondheid. De ene keer was overdag, tussen het verzameld papier… Lees verder »Na de Tournée Minérale
Instorten na Jan Siebelink
Zo lekker was ik aan het schrijven in mijn Publiek dagboek, elke dag opnieuw, dat ik even dacht dat ik het schrijverswiel opnieuw had uitgevonden. Productief was ik. Grappig, nu en dan. Maar belangrijker waren de tientallen, honderden lezers van mijn inspanningen. Door even in de avond de laptop te openen en aan het tikken te… Lees verder »Instorten na Jan Siebelink
Haruki Murakami – De moord op commendatore
Gisteren mocht ik een boek uitzoeken, mits ik het niet te gek maakte. Is Murakami te gek? vroeg ik. Dat was het niet, wat ik op zich al een goede grap vond. Want ik vind hem wel te gek, hoe dan ook, wat hij ook produceert. Wat is dat toch met die man? Hoe krijgt… Lees verder »Haruki Murakami – De moord op commendatore
De bloemen van Jan Siebelink
Afgelopen dinsdag ontving ik een linnen tas vol driftige bijen, met daarin hun begeerde object: De bloemen van Jan Siebelink. Een gebonden jubileumuitgave met zachte stofomslag, vol prachtige afbeeldingen van… bloemen. Juist. Brigitte Slangen, dezelfde die de cover van De heilige Rita van Tommy Wieringa heeft vormgegeven, mocht haar magie weer werken. En dat doet het. Zoveel verschillende… Lees verder »De bloemen van Jan Siebelink
Het verjaardagsfeest van Jan Siebelink
Jan Siebelink zag er kloek uit in zijn blauw fluwelen colbert met witte revers, een forse corsage erop gespeld. Ik kon de bloem niet thuisbrengen, maar dat zou voor hem wel anders zijn. Een smetteloze, haast witte pantalon boven donkerblauwe oxfords, van het slanke model. Hij had er werk van gemaakt. Alleen zijn gezicht was onveranderd:… Lees verder »Het verjaardagsfeest van Jan Siebelink